Uykusuz günlerimiz hepimiz için kabusa dönüşür. Bilirsiniz dalgın, sakar ve unutkan oluruz. Bizi ayıktıracağına inandığımız birkaç bardak kahve içeriz. Fakat Randy Gardner'ın uykusuz günleri bizimkinden çok farklı. Kendisi Guinness'e kayıtlı en uzun uyanık kalma süresi olan 264 saat uykusuz kalma rekorunu kıran kişi. Evet doğru okudunuz 264 saat yani 11 gün.
Randy Gardner 1963 yılında, henüz bir lise öğrencisi iken fen bilgisi proje ödevinden yüksek almak için bir deneye kalkışıyor. Uykusuzluğun beynimizi nasıl etkilediğini araştırmayı planlayan Gardner'ın planına göre kendisi uyanık kalacak, arkadaşı McAllister gözlem yapıp gelişmeleri not edecekti.
Gardner zaman geçtikçe deneyin ABD medyasının favori konularından biri haline geleceğini ise tahmin etmiyordu herhalde. Evet deney medyada sıkça yer bulmaya başladı ve Stanford Üniversitesi'nde uyku üzerine araştırmalar yapan Profesör William Dement'de ekibe katıldı. Profesörün katılımıyla oğullarının sağlığından endişelenen Gardner'ın ailesi rahatladı.
Profesör William Dement aslında "uyku deneyleri" konusunda başarılı bir kariyere sahip değildi.Dement'in kedilerin 15 gün boyunca uyutulmadığı bir deneyinde hayvanlar sonunda ölmüş, uykusuzluğun mu yoksa stres veya kimyasal maddelerin mi asıl neden olduğu konusunda tartışmalar gündeme gelmişti.
İlk iki gün Randy'nin hareketlerinde ufak tefek değişiklikler gözlendi. Dil sürçmesi baş dönmesi ve odaklanma gibi problemler yaşadı. İkinci günün sonunda ise halisinasyonlar başladı. Gardner, üçüncü günün sonunda olur olmaz şeylere öfkelenmeye başladı. Dahası, normalde kolaylıkla söyleyebildiği tekerlemelere dili dönmüyordu. Düşünceleri oldukça yavaşlamış, odağı neredeyse kaybolmuştu. Gardner uykusuz kalmak için bowling ve basketbol oynuyor, yorgunluk hissetse de beynini meşgul etmeye çalışıyordu. Beyni, temel fonksiyonlarını yerine getirmekte bile zorlanıyordu artık.
Sekizinci gün yemek bile yiyemeyecek hale gelmişti. Dokuzuncu gün ufak tefek hafıza kaybı emareleri gösterdi, onuncu gün ise isimleri bile hatırlamamaya başladı. On birinci gün yaptıkları bir deneyde, '100'den geriye, her seferinde 7 çıkararak saymaya' çalıştı. Bu işlemi birkaç kez başarıyla yaptıktan sonra, 65'e geldiğinde duraksadı. Neden durduğu sorulduğunda ise, 'ne yaptığını unuttuğunu' söyledi.
Gardner, deneyin son gününde yaptığı basın toplantısında sağlık durumunun iyi olduğunu söyledi. Genç adam, basının karşısına çıktığında beklenenin aksine sözcükleri yutmadı, telaffuzunda ve davranışlarında gözle görülür bir sıkıntı yoktu. Gardner bu toplantıda ''Uykusuz kaldığınızda çok kötü şeyler yaşamayacağınızı ispatlamak istedim. Bu rekoru kırabileceğimi ve bunun negatif bir deneyim olmayacağını düşünmüştüm." ifadelerini kullandı.
264 saatin ardından daha fazla dayanamayıp uykuya daldı. Deney Gardner uyurken de devam etti; deneye konuk olan bilim adamları ve gazeteciler, uyku esnasında genç adamın beyninin hareketlerini incelemeyi sürdürdüler. İlk gece REM uykusu oldukça uzun süren ve birçok rüya gören Gardner'nin uykusu tam 14 saat 40 dakika sürdü. İlginçtir, uykusuz geçen 264 saate rağmen genç adamın beyninin bir kısmı uykudayken bir kısmı da uyanık kalmaya devam etti.
Bu deneyden sonra daha uzun süre uykusuz kalmayı başaran insanlarda oldu fakat Guinness, sağlıksız bir eylem olan uykusuzluğu teşvik etmemek için bu kategoriye Guinness Rekorlar Kitabı'nda yer vermeme kararı aldı. Böylece Gardner bu rekorun ilk ve son sahibi olarak tarihe geçmiş oldu. Daha fazla bilgi için ziyaret ediniz. https://youtu.be/GiS0V7hSmu4
https://youtube.com/c/GizemlerveEfsaneler
Daha fazla bu tarz içerikler için ziyaret edebilirisniz.
Uykusuzluk rekorunu elde eden Gardner, ilk birkaç yıl herhangi bir sorun yaşamadıysa da ellili yaşlarına geldiğinde uykusuzluk problemleri yaşamaya başladı. Deneyin uzun vadede üzerinde bıraktığı bu tatsız yan etki sorulduğunda, 'o zamanlar uykuya ihtiyacım olmadığını düşünüyordum, ancak yanılmışım', diye konuştu.
Kaynakça